Հայրենիք իմ

Չեմ կորցնի երբեք ես Քեզ,
Ի՛մ Հայրենիք, վճիտ երկինք,
Չեմ մոռանա անմահացած
Սխրանքները հերոսների։

Եթե մեկը քեզ ավերի,
Թե փորձի կոտրել նա քեզ,
Չվհատվես, ես եմ հոգիդ.
Չեմ թողնի մարմինդ՝ անշունչ, անխիդ։

12.11.2020թ

Անահիտ Աբգարյան

Թաղում

Արդեն երկար ժամանակ է մտորում եմ՝
Ի՞մ, թե՞ քո թաղումն արեցինք այն օրը,
Քե՞զ, թե՞ ինձ թաղեցինք այդ օրը։
Չգիտեմ՝ արդեն էլ ում ուղղեմ այս հարցը,
Միայն դու ես մնացել,
Միայն դու ինձ չես լսել։
Ո՞վ մեռավ այն օրը,
Ի՞նձ, թե՞ քեզ թաղեցինք այդ փոսը։

Ապրիլի 30, 2021թ․

Անահիտ Աբգարյան

Փորձիր ճիշտ վարվել

Եթե չես սիրում կյանքը, դա չի նշանակում, որ մահը ելք կարող է դառնալ։ Սկսում ես ատել աշխարհը, երբ քո կյանքում ինչ֊որ բան չի հերիքում, պակասում է։ Ի՞նչ կարող է դա լինել։ Ես էլ չգիտեմ․․․

Может ли мечта изменить реальность?

Мечты бывают разными. Для меня мечта бывает двух типов: те, которые никогда не исполнятся, и те, что можем заменить словом “цель”. Так как мы уже заменили один тип мечты, можем сказать, что лучше называть мечтой то или иное событие, желание, что никогда не станет явью. По крайней мере я делаю так.

Կենդանի մեռյալները

Մահացածները ողջ են, պարզապես նրանք լավ թաքնվողներ են, թեպետ նրանց հաճախ ենք հանդիպում։ Նրանք թաքնվում են գիշերվա խավարում և ուղեկցում մեզ աշխատանքից դեպի տուն՝ ինչպես պահապան հրեշտակը։ Երբեմն նրանք մեզ պես չեն դիմանում կարոտին և դուրս են գալիս թաքստոցից՝ դառնալով մեր միայնության զրուցակիցը։