Ասույթներն ու ասացվածքներն այնքան սովորական են դարձել մեր առօրյա բառապաշարում, որ հաճախ չենք էլ նկատում, թե ինչպես կամ երբ ենք դրանք օգտագործում: Ինչպես նաև, չենք էլ գիտակցում կամ մտածում այդ ասույթների ծագումնաբանության մասին: Դրանցից շատերը գալիս են լատիներենից, և որոնցից մի քանիսը տեղադրել եմ այս նյութում:
Mors tua vita mea.
La tua morte è la mia vita [la tua sconfitta corrisponde alla mia vittoria]
Քո մահը իմ կյանքն է [քո պարտությունը իմ հաղթանակն է]
sconfitta -պարտություն
Saevitia in bruta est tirocinium crudelitatis in homines.
La crudeltà nei confronti degli animali induce alla crudeltà anche verso gli uomini.
Կենդանիների նկատմամբ դաժանությունը հանգեցնում է դաժանության նաև մարդկանց նկատմամբ:
(Publio Ovidio Nasone)
crudeltà – անգթություն, դաժանություն
Ab uno disce omnis.
Da uno capisci come sono tutti.
Մեկից հասկանում ես, թե նրանք բոլորն ինչպիսին են:
(Virgilio)
Verba volant, scripta manent.
Le parole volano, ciò che è scritto rimane.
Բառերը թռչում են, բայց այն, ինչ գրված է, մնում է։
Guttatim pelagi defluit omnis aqua.
Goccia dopo goccia si svuota anche il mare.
Կաթիլ առ կաթիլ ծովն էլ է դատարկվում։
Omnia munda mundis.
Per chi è puro tutto è puro.
Նրանց համար, ովքեր մաքուր են, ամեն ինչ մաքուր է:
(San Paolo)
Pecuniae omnia parent.
Tutte le cose obbediscono al denaro.
Ամեն ինչ հնազանդվում է փողին:
Melius cavere quam pavere.
Meglio stare attenti che aver paura.
Ավելի լավ է զգուշանալ, քան վախենալ:
Աղբյուրն՝ այստեղ
Անահիտ Աբգարյան 
Leave a Reply